NORAWANK

Jadąc na południe Armenii koniecznie trzeba odwiedzić Norawank z XII wieku. Zbudowano go w głębokiej dolinie rzeki Arpy, wokół otoczony jest barwnymi pomarańczowo-czerwonymi skałami poprzetykanymi licznymi jaskiniami. Klasztor jest przepięknie odrestaurowany i jest jednym z najczęściej odwiedzanych przez turystów miejsc. Barwy jego murów - ceglanopomarańczowe, cudownie współgrają z krajobrazem. Jego nazwa oznacza Nowy Klasztor (nor - nowy, wank - klasztor), ponieważ wybudowano go w miejscu starego obiektu. 

Najstarszym budynkiem jest kościół surp Karapet (św. Jana Chrzciciela) z przełomu IX i X wieków, który jako jedyny z kompleksu nie został odnowiony. Główny kościół nosi nazwę za św. Szczepanem - pierwszym męczennikiem. 

Swój wkład w wygląd klasztoru miał jeden z najbardziej znanych ormiańskich architektów, rzeźbiarzy i ilustratorów manuskryptów - Momik. Miejsce warte jest zobaczenia ze względu na niezwykłe zdobienia zewnętrznych ścian budowli, takie jak fasadowe reliefy, czy zdobiony tympanon z wizerunkiem Matki Bożej z Dzieciątkiem. 

W Norawank trzeba być bardzo uważnym, czasem w najmniej oczekiwanym miejscu znajdują się przepiękne zdobienia.

Najbardziej rzucającym się w oczy obiektem kompleksu jest kościół surp Astwacacin (Matki Bożej). Ta dwupiętrowa budowla była prawdopodobnie ostatnim projektem Momika. Kościół pełni również rolę grobowca, pochowani są w nim przedstawiciele rodu książęcego będący jednocześnie fundatorami kościoła. 

Kościół surp Astwacacin